เหนี่ยวคันเร่ง AIR BLADE
เที่ยวหนองคาย...เมืองน่าอยู่อันดับ 7 ของโลก
ล้วงลึกสายพานตัวท็อป HONDA AIR BLADE เจาะ...ไฮเทคโนโลยี...ตีแผ่ทุกมุม!!!

     ฮอนด้า คลิ๊ก ...นวัตกรรมยานยนต์ขับเคลื่อนด้วยสายพาน เกียร์ออโตเมติก รุ่นที่ ฮอนด้า ปั้นออกมานำเสนอให้กับผู้ใช้ที่ชื่นชอบความสะดวกสบายในการขับขี่ โดยที่คุมจังหวะคันเร่งเพียงอย่างเดียวเท่านั้น ก็สามารถเคลื่อนตัวพาผู้ขับขี่ไปไหนต่อไหน

     แต่ยังไม่พอเท่านั้น...เมื่อ ฮอนด้า เห็นแนวตลาดแล้วว่ารถขับสายพาน ไร้เกียร์ของ ค่าย ฮอนด้า น่าจะเป็นรถที่อยู่ในใจของบรรดาผู้ใช้ที่ชื่นชอบความสะดวกสบาย รวบติดกับความสวยงาม เท่ โฉบเฉี่ยว AIR BLADE จึงถูกออกแบบมาเพื่อสนองรับความต้องการของความเท่ ความทันสมัย ที่ไร้ขีดจำกัด

     หลังจากได้สัมผัส ทำความคุ้นเคยกับ AIR BLADE ในเมืองจนคุ้นชินดีแล้ว ต้องยอมรับว่า การขับขี่ AIR BLADE ในเมือง ได้ทั้งความสะดวก สบาย และความคล่องตัวเป็นอย่างยิ่ง

     แต่สิ่งที่ต้องการจากรถรุ่นนี้อีกคือ ความคล่องตัวในการเดินทางท่องเที่ยว ความสนุกสนานบนอาน AIR BLADE แบบตัวต่อตัว! ในเมืองน่าอยู่ที่ติดอันดับโลกที่ประเทศไทย จ.หนองคาย ชายแดนไทย-ลาว ในครั้งนี้
     ด้วยรูปร่าง หุ่นทรง และกราฟฟิก ทำให้ AIR BLADE 2 คัน เป็นเป้าสายตาเมื่อยามวิ่ง และโดยเฉพาะขณะที่ติดสัญญาณไฟแดงในเมืองทุกแยกไป ทำให้ผมและน้องร่วมทางเกิดอาการเคอะเขิน แต่ดีที่ได้ชิวด์หมวกนิปปอน บดบังสีหน้า และแววตาไว้

     ด้วยความคล่องตัว และความโล่งว่างของรถในเมืองหนองคาย...ยามสาย ทำให้ผมและน้องร่วมทริป เดินทางไปยังจุดหมายแรกด้วยเวลาก่อนกำหนด "ตลาดอินโดจีน" ซึ่งเป็นตลาดซื้อ-ขายของราคาประหยัด ที่เขาว่ากัน แต่เมื่อผมเข้าไปสัมผัสแล้ว ไม่ได้เป็นดังคำเล่าลือ เพราะสินค้าราคาค่อนแพง จนเกือบแพงหลายชิ้นเหมือนกัน

     ออกจากตลาดอินโดจีน เพ่งมองไปยังเกจ์วัดระดับเชื้อเพลิง เห็นนอนนิ่งไปในแดนขวาซึ่งหมายถึงว่า "น้ำมันใกล้หมด" ไม่ไกลนักมีปั๊มน้ำมันปั๊มใหญ่ ผมและน้องร่วมทริปรี่เข้าไปยังปั๊มน้ำมันเพื่อบรรจุเชื้อเพลิงไว้เดินทางต่อ

     ยึกยัก...อยู่พักใหญ่หลังจากงัดขาตั้งคู่ขึ้นใช้งาน ลืมไปว่ารถรุ่นนี้เขา เปิดฝาถังที่ด้านข้างตัวรถ ไม่ต้องลงไปเปิดเบาะเหมือนรถรุ่นก่อนๆ เล่นเอาเด็กปั๊มอ้าปากหวอ! "โอ้โฮ...เพ่...เดี๋ยวนี้มันทันสมัยกันอย่างนี้เลยหรือ มอเตอร์ไซค์ นะเนี่ย" เด็กปั๊มท่าทางกวน...สบถขึ้นพร้อมกับหยิบหัวจ่ายด้วยความลุกลน

     ผมยิงคำถามสวนหมัดทันที "เป็นงัย...ทันสมัย แต่เติมน้ำมันวุ่นวายกว่าเดิมมั๊ย ต้องก้ม...ต้องหมอบอย่างนี้น่ะ" "ไม่นะพี่...ปกติ ผมว่ามันเท่ดี ผมชอบ" เป็นอย่างนั้นไปเสียฉิบ หลังจากบรรจุน้ำมันเต็มถัง ผมและน้องร่วมทริปก็เดินทางต่อไปยังแหล่งท่องเที่ยวอีกที่หนึ่งที่น่าสนใจ

     หลังจากนมัสการศาลหลักเมืองเป็นธรรมเนียมปฏิบัติแล้ว ผมควบ AIR BLADE ผ่านเข้าเมืองไปอีกครั้ง ช่วงนี้เริ่มสายมาก ปริมาณรถยิ่งมากขึ้น จังหวะซอกแซก ซอกซอน ผ่านประชากรยวดยานบนถนน ยิ่งมีโอกาสใช้งานมากเป็นลำดับ ตรงนี้เองที่ทำให้ผม และน้องเห็น ประโยชน์ของรถ ไร้เกียร์ ที่ให้ความคล่องตัวสูง ถ้าไม่ติดที่ โครงเบาะกว้างใหญ่ไปสักนิด จะทำให้การคุมรถดีกว่านี้ และอาการเมื่อยล้าหว่างขาน้อยลง และเฟรมกลาง รวมถึงท้ายที่สูงโด่งทำให้การขึ้น-ลงรถลำบากไปสักนิด โดยเฉพาะคนตัวเตี้ย ร่างเล็ก รวมถึงหญิงสาวอีกด้วย

     นมัสการวิญญาณผู้กล้าที่อนุสาวรีย์ปราบฮ่อ เป็นที่หนำใจ แดดเริ่มแรง ท้องเริ่มหิว เดินทางมาฝั่งอีสานก็ต้องลองของพื้นบ้าน ตัดสินใจรีดคันเร่งเรียกแรง! แข่งกับความหิว เลาะริมโขง...เรื่อยไปจนได้ร้านอาหารของชาวบ้านย่านริมโขงเป็นที่ฝากท้องในมื้อกลางวัน

     สังเกตที่สัญาณไฟเลี้ยวซ้ายขวา ในขณะที่ขับมาตามทางช่วงแดดแรง! แสงไฟจากช่องไฟเลี้ยวค่อนข้างจาง...ลางตามองไม่ค่อยชัดเจนนัก ทั้งๆ ที่มีขนาดไฟยาวใหญ่ แต่ไฟไม่แจ่มตามที่คิดไว้...?
      จากริมฝั่งโขง...วิ่งตรงไปยังสะพานประวัติศาสตร์ "สะพานมิตรภาพไทย-ลาว" ที่ทอดยาวไปสุดสายตา แต่น่าเสียดายที่ไม่ให้มอเตอร์ไซค์วิ่งข้าม แต่ผมก็เคยบดรอยล้อ ฮอนด้า ไนซ์ 125 เมื่อครั้งท่าน วงศ์ศักดิ์ เป็นผู้ว่าราชการจังหวัดหนองคายครั้งกระโน้น

ด้านหน้ารถเป็นที่เก็บแบตเตอรี่	ถอดยูบล็อกออกมาทั้งยวง	ระบบไฟฟ้าสตาร์ทไม่ติดสตาร์ทเท้าได้

      แต่ก็ไม่ลืมที่จะแวะเยือน "พัทยา...อีสาน" ซึ่งวันนี้ยังคงมีน้ำหลายอยู่ กะว่าหน้าแล้งน้ำลด คงจะได้เห็นหาดทราย เหมือนดังพัทยา...ชลบุรี ในช่วงเส้นทางหาดจอมมณี เส้นทางนี้ ผมได้ค้นพบ สมรรถนะการทรงตัวของระบบกันสะเทือนหลังของ AIR BLADE ที่ให้ความมั่นใจในเรื่องของ การซับแรง และทรงตัวของรถ ทั้งในทางตรง และในโค้งที่กว้างยาว ทำให้การขับขี่ในช่วงนี้สนุกสนาน ตื่นเต้น

กดตรงนี้เพื่อเปิดเบาะ เบา...ง่าย	ระดับน้ำหม้อน้ำเช็ค อย่างน้อยอาทิตย์ละครั้ง	บานพับฝาถังน้ำมัน

ต้องเช็คกันบ้างเพราะเกิดการสึกหรอได้	น้ำมันเครื่องต้องไม่ต่ำ ถ่ายเปลี่ยนที่ทุก 3,000 โลฯ	แต่ถ้าปะยางใช้ถอดยางออก แต่ไม่ต้องถอดล้อ

       เสียตรงที่ช่วงหน้ากระด้างไปสักนิด อาจจะเป็นเพราะลมยางที่แข็งจนเกินไป ซึ่งผมก็ใช้วิธีการรีดลมออกช่วยแล้ว แต่ไม่มีเกจ์วัด ทำให้ไม่ได้แรงดันลมยางที่ใช้งานแล้วเหมาะสม ก็ไม่เป็นไร อาศัยการผ่อนแรงด้วยโช้คขา และแขนช่วยได้อีกทางหนึ่ง
สว่างไสวด้วยโคมไฟหน้าคู่ ทรงสวย ให้ความสว่างไสวไปไกล และกว้าง ทำให้การขับขี่ในยามค่ำคืนมั่นใจ และปลอดภัยกว่า ในเส้นทางที่กลับเข้าสู่ที่พัก เพื่อชาร์จแบตเก็บแรงไว้ในวันรุ่งขึ้น

นอตถ่ายน้ำมันเครื่องข้างแคร็งค	นอตน้ำมันเฟืองท้าย	นอตถ่ายน้ำมันเครื่องตัวล่าง

     หลังจากลองของกันทุกมุม...1 วันเต็มๆ บนอาน AIR BLADE ทุกสภาพถนน ทุกสภาพทาง ทำให้เราได้รู้จักรถรุ่นนี้มากขึ้นในส่วนภายนอก เช้าวันรุ่ง...ผมแวะเวียนกลับไปที่ร้าน เจียง ฮอนด้า ร้าน ตัวแทนจำหน่าย ร้านใหญ่ในหนองคาย เพื่อทำความรู้จักกับ AIR BLADE ในมุมอับ ลับตาอีกหลายมุม น่าสนใจไม่น้อยครับ สำหรับฉบับหนองคายฉบับนี้ต้องขอจบลงด้วยความประทับใจในบรรทัดนี้ ฉบับหน้าพบกันใหม่ กับทริปยาวๆ กับการลองของรถรุ่นไหน ติดตามกันได้ครับ...สวัสดี